- karalny
- прил.• караемый* * *karaln|y\karalnyi наказуемый, подлежащий наказанию;
być \karalnyym подлежать наказанию
* * *karalniнаказу́емый, подлежа́щий наказа́ниюbyć karalnym — подлежа́ть наказа́нию
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
karalny
Смотреть что такое "karalny" в других словарях:
karalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, karalnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} zasługujący na karę, podlegający karze, wywołujący represje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karalny wybryk. Karalne zachowanie, czyn. Posiadanie narkotyków nie jest karalne. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karalny — karalnyni «mogący być ukaranym, podlegający karze; pociągający za sobą karę» Czyn karalny … Słownik języka polskiego
karalność — ż V, DCMs. karalnośćści, blm rzecz. od karalny Karalność przestępstw, sprawcy przestępstwa … Słownik języka polskiego
szalbierstwo — n III, Ms. szalbierstwowie; lm D. szalbierstwoerstw «wyzyskanie, wyzyskiwanie czyjejś niewiedzy dla własnej korzyści, oszustwo, szachrajstwo; także: czyn karalny polegający na wyłudzeniu czegoś bez zamiaru uiszczenia należności (np. wyłudzenie… … Słownik języka polskiego
